utrzymywać kontakt

См. также в других словарях:

• kontakt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. kontaktkcie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stykanie się, styczność, zbliżanie się, łączenie, łączność umożliwiająca wzajemne oddziaływanie; powiązanie, związek : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kontakt — m IV, D. u, Ms. kontaktkcie; lm M. y, D. ów 1. «bliższe zetknięcie się z kimś lub z czymś; styczność, łączność, związek» Kontakty osobiste, towarzyskie, koleżeńskie. Być z kimś w kontakcie. Nawiązać, utrzymywać z kimś kontakt. Zerwać z kimś… …   Słownik języka polskiego

• współżyć — ndk Xa, współżyćżyję, współżyćżyjesz, współżyćżyj, współżyćżył 1. «stale, często się stykać, obcować, przestawać, utrzymywać kontakt, wieść życie razem z kimś» Współżyć z kimś dobrze, źle, nie najlepiej. Nie potrafił współżyć z kolegami. W jednym …   Słownik języka polskiego

• korespondować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, korespondowaćduję, korespondowaćduje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} utrzymywać kontakt listowny, pisywać listy, zajmować się prowadzeniem korespondencji : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• utrzymać — dk I, utrzymaćam, utrzymaćasz, utrzymaćają, utrzymaćaj, utrzymaćał, utrzymaćany utrzymywać ndk VIIIa, utrzymaćmuję, utrzymaćmujesz, utrzymaćmuj, utrzymaćywał, utrzymaćywany 1. «trzymając nie wypuścić, nie dać wypaść (np. z rąk); trzymając… …   Słownik języka polskiego

• łączność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. łącznośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kontakt, związek, wzajemna zależność; wspólnota, więź : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieprzerwana, bliska łączność. Łączność z krajem.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• komunikować — ndk IV, komunikowaćkuję, komunikowaćkujesz, komunikowaćkuj, komunikowaćował, komunikowaćowany 1. «podawać coś do wiadomości, przekazywać jakąś informację, zawiadamiać o czymś» Komunikować, że pociąg się opóźni. Komunikować o zebraniu. Komunikować …   Słownik języka polskiego

• świat — m IV, D. a, C. u, Ms. świecie; lm M. y 1. «kula ziemska, Ziemia jako miejsce bytowania człowieka wraz ze wszystkim, co na niej istnieje; warunki tego bytowania, życie na Ziemi z wszelkimi jego przejawami» Życie na świecie. Podróżować, wędrować po …   Słownik języka polskiego

• wiązać — ndk IX, wiążę, wiążesz, wiąż, wiązaćał, wiązaćany 1. «umocowywać (tkaninę, wstążkę itp.) tworząc węzeł, kokardę; łączyć końce (tkaniny, taśmy, sznura itp.), przeplatając je w węzeł, kokardę» Wiązać końce sznura. Wiązać zerwaną nić. Wiązać krawat …   Słownik języka polskiego

• związać — dk IX, zwiążę, zwiążesz, zwiąż, związaćał, związaćany związywać ndk VIIIa, związaćzuję, związaćzujesz, związaćzuj, związaćywał, związaćywany 1. «wiążąc połączyć końce czegoś» Związać sznurowadła. Związać chustkę, szalik pod brodę. ∆ Związać… …   Słownik języka polskiego

• mieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk XIc, mam, ma, mają, miej, miał, mieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być właścicielem czegoś; posiadać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć samochód, jacht, mieszkanie, telewizor, komputer,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień